پژوهش حاضر با هدف یافتن رابطه میان سرمایه فکری و یادگیری سازمانی در میان کارکنان واحدهای اداری و فنی گروه سرمایه گذاری پارت سازان خراسان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش تعداد 194 نفر از کارمندان هستند که بر اساس جدول حجم نمونه مورگان انتخاب نمونه آماری 127 نفر به روش تصادفی انتخاب شده و پرسشنامه توزیع گردید. ابزار گرآوری داده ها پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی نیفه (2001) و پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بنتیس (2000) می باشد. میزان پایایی برای پرسشنامه 94/0 محاسبه گردید. نتیجه تحلیل مسیر رابطه میان دو متغیر بیانگر این است که رابطه معناداری بین ابعاد یادگیری سازمانی و سرمایه فکری برقرار است و سرمایه انسانی به عنوان مهمترین شاخص سرمایه فکری در این مدل شناخته می شود.
