گزینش تامینکننده از جمله مهمترین مسائل مربوط به بهینه‌سازی زنجیره‌تامین است. هدف این پژوهش ارائه یک رویکرد کارآ برای مسئله گزینش تامینکننده و تخصیص سفارش است به گونه‌ای که از یک سو معیارهای پایداری تامینکننده و از سوی دیگر بیشینه‌سازی سود کل، در محیط عدم قطعیت را مدنظر قرار می‌دهد. برای این منظور، نخست با روش تصمیم‌گیری چندمعیاره COPRAS، که برای استفاده از اعداد فازی نوع 2 نقطه‌ای و فازی شهودی تغییر یافته است، تامینکنندگان بر پایه معیارهای پایداری رتبه‌بندی می‌شوند. سپس حداکثر کردن رتبه‌های بدست آمده برای تامینکنندگان برگزیده به عنوان تابع هدف دوم در یک مدل برنامه‌ریزی دو هدفه مورد استفاده قرار می‌گیرد، جایی که تابع هدف اول بیشینه‌سازی سود کل است. برای حل مدل ریاضی از روش بهینه‌سازی چندهدفه فازی استفاده شده است که در آن کمینه مطلوبیت حاصل از برآورده شدن هر یک از اهداف، بیشینه می‌شود. مدل ریاضی با روش بهینه‌سازی چندهدفه فازی حل شده است که در آن مینیمم مطلوبیت حاصل از برآورده شدن اهداف بیشینه می‌شود. رویکرد پیشنهادی برای یک مسئله فرضی نمونه به صورت دقیق حل شده و با انجام تحلیل حساسیت، میزان تغییر پاسخ بهینه نسبت به تغییرات پارامترهای اصلی مدل مشخص شده و مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که چگونه می‌توان به طور همزمان تا حد امکان، سود سازمان را افزایش داده و در عین حال، سفارش بیشتری به تامینکنندگان دارای درجه پایداری بالاتر تخصیص داد.
