محمود شهرخی

تجزیه و تحلیل حالات خرابی و آثار آن(FMEA)در سطح وسیعی به منظور بررسی شکست های بالقوه در محصولات، فرآیندها، طراحی ها و خدمات استفاده شده است. کاربرد اصلی FMEA، تعیین اولویت های ریسک حالات خرابی است که در یک سیستم شناسایی میشوند. FMEAسنتی، رتبه ریسک حالات خرابی را با استفاده از شاخص عدد اولویت ریسک (RPN) تعیین می کندکه از ترکیب سه فاکتور وقوع (O)، شدت (S) و تشخیص (D)حاصل میشود. در کاربردهای عملی ضعفهای متعددی بر آن حاکم است؛ لذا در این مقاله، در جهت رفع ضعفهای موجود سعی بر آن است تا فاکتورهای ریسک S ، Oو D را به عنوان متغیرهای فازی در نظر گرفته و آن ها را با استفاده از عبارات کلامی فازی و درجات فازی ارزیابی نماید. سپس، اعداد اولویت ریسک فازی (FRPN)ها برای اولویت بندی حالات خرابی پیشنهاد می شوند که به عنوان میانگین هندسی وزنی فازی از درجات فازی مربوط به S ،O و D و وزنهای متناظرشان تعریف شده و با استفاده از مجموعه های سطح آلفا و مدل برنامه ریزی خطی قابل محاسبه شدن هستند. به منظور اهداف رتبه بندی، FRPNها با استفاده از روش مرکز ثقل غیرفازی می شوند؛ فرمول غیرفازی سازی مرکز ثقل جدید با استفاده از مجموعه های آلفا-سطح تعریف می شود. نهایتاً یک مثال عددی به منظور تشریح کاربردهای FMEA فازی پیشنهادی و جزئیات فرآیند محاسباتی آن ارئه شده است