یکی از مهم ترین اهداف در برنامه ریزی فعالیت های نگهداری و تعمیرات در صنایع فرآیندی دریایی، با توجه به حساسیت و اهمیت راهبردی بودن آن ها، افزایش دسترسی پذیری است. در این مقاله با تاکید بر شرایط واقعی حاکم بر صنایع فرآیندی راهبردی در کشور، فاصله زمانی بهینه انجام PM برای یک سیستم چند مولفه ای با هدف بیشینه سازی دسترسی پذیری، تعیین شده است. در این حالت فعالیت های نگهداری و تعمیرات به سه نوع اصلی: سرویس مکانیکی ، تعمیر و تعویض تقسیم شده است و با توجه به هزینه انجام هریک از عملیات و سطح دسترسی پذیری حاصل، برنامه زمان بندی انجام آن ها مشخص می گردد. در این میان، سیاست اجرایی نگهداری و تعمیرات در قالب تعیین فعالیت های نگهداری و تعمیرات دوره ای ، برای هر مولفه در یک افق برنامه ریزی، مشخص می گردد. هدف از اجرای این سیاست نه تنها نگهداری سیستم در طول عمر مورد انتظار، بلکه بدست آوردن بیشترین سود از طریق بهینه سازی دسترسی پذیری است. بدین منظور یک مدل ریاضی توسعه داده شده و کاربرد آن برای یکی از سیستم های موجود در صنایع بالادستی دریایی نشان داده شده است. الگوی پیشنهادی و نتایج حاصل از آن می تواند برای برنامه ریزی عملیات نگهداری و تعمیرات در صنایع راهبردی به کار گرفته شود.