تخصیص افزونگی یکی از رویکردهای مهم برای افزایش قابلیت اطمینان است که توسط طراحان سیستمها به کار گرفته میشود. در این رویکرد برای بهبود قابلیت اطمینان سیستم، قطعات یا زیرمجموعه های)مولفه های( مازادی را در سیستم در نظر میگیرند که در صورت خرابی مولفه های حساس سیستم به سرعت جایگزین آنها شده و به اینترتیب از توقف عملکرد سیستم پیشگیری میشود. در این پژوهش مسئله تخصیص افزونگی برای سیستمی با یک مولفه با محدودیتهای تعیین شده و با توجه به هزینه تولید از دست رفته ارائه شده است. در مسأله این مقاله، هدف کمینه کردن کل هزینه های سیستم است که دو استراتژی افزونه سرد و موجودی در انبار را در نظر میگیرد. افزونه سرد به حالتی اطالق میشود که مولفه مازاد در حالت عادی زیر بار نبوده و احتمال خرابی آن تا قبل از جایگزینی قطعه خراب مستقل از زمان عملکرد سیستم است. متغیر تصمیم در این پژوهش مقادیر تعداد مؤلفه های افزونگی و میزان موجودی مولفه های یدکی در انبار است. تفاوت این دو در آن است که مولفه افزونه به سرعت و بدون تاخیر جایگزین مولفه معیوب در سیستم میشود و همچنین وجود آن موجب عدم توقف در هنگام نگهداری پیشگیرانه مولفه اصلی میشود. مدل برنامه ریزی ریاضی جهت رسیدن به اهداف مسأله به صورت یک مسئله مختلط غیرخطی تهیه شده است. همچنین مثالی برای سیستم بیان شده و توسط نرم افزار بهینه سازی GAMS حل شده است. در انتها نتایج حاصل از حل مدل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
