چکیده ادبیات هر جامعه ای باز نمودی از شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن جامعه است به خصوص در جوامعی که همواره در معرض استبداد و ظلم پادشاهان و استعمار و استثمار بیگانگان بوده اند و اعتراض به این ظلم و ستم ها نمود بیشتری داشته است. ادبیات عرب سرشار از اشعار شاعران متعهدی است که با زبان استعاره و کنایه سعی در اعتراض به وضع موجود داشته اند. شعر معاصر، تعهد به مسائل اجتماعی و سیاسی انسان را سرلوحه مضامین خویش قرار می دهد و شاعرانی را به تاریخ معرفی می کند که در راستای تصویر مفاهیم سیاسی و اجتماعی و حل مشکلات جامعه می کوشند که از جمله این شاعران علی جعفر العلاق است که در این راستا حرکت می کند. او پیوند سیاست، جامعه و ادبیات را به گونه ای در اشعار خود برقرار کرده است که براستی مخاطب حد و مرز میان آن ها را فراموش کرده و اصولاً متحیر می ماند که او شاعر سنت گراست یا که نوآور و متجدد می باشد.کشور عراق از روزگاران کهن میدان تاخت و تازهای گوناگون بوده است که بدون شک بر فرهنگ و تمدن آن تأثیر گذاشته، حاکمیت امپراطوری عثمانی بر کشور عراق در دو قرن اخیر و نتایج سوء آن، کشور را به سوی آینده ای تاریک سوق داد. بی ثباتی سیاسی، تزویر و تقلب در امورات کشور را می توان از عوامل مؤثر در عقب ماندگی کشور عراق دانست.هجوم غربی ها، بروز جنگ جهانی اول، شکست امپراطوری عثمانی، حزب بعث، سیاست صدام، حمله آمریکا به عراق و نیز اوضاع اجتماعی نابسامان کشور، زمینه را برای بیدار شدن مردم جهت حل مشکلات جامعه خویش آماده کرد.العلاق به عنوان شاعر معاصر با تکیه بر سبک و سیاق نازک الملائکه و بهره گیری از ذخیره سرشار لغوی آن، موضوعات جدید و تحولات مختلف جامعه را در شکل و شمائلی جدید عرضه کرده است. عصر شاعر از سیاه ترین روزگارانی بود که او در عراق سپری کرده است به همین دلیل شاعر برای آگاه کردن مردم از دام زنجیره های ظلم، بیان افکار و عواطف خود را با توجه به شرایط حاکم بر عراق نه از راه عینی و ملموس، بلکه از طریق اشاره و استفاده از نمادها، برای ایجاد انگیزه و تفکر در ذهن خواننده، در مکتب سمبولیسم مورد توجه است.وی از روحیه ی مقاومت و ظلم ستیزی برخوردار است و با طرح نمادها، نوگرایی در تصاویر شعری، جاندار پنداری در کلمات، استعار و تشبیه، دفاع از خاک و تلاش برای رسیدن به وضع مطلوب را در افراد ایجاد می کند.پژوهش حاضر بر
