توشیهیکو ایزوتسو، زبان شناس و محقق ژاپنی، یک از تاثیر گذار ترین پژوهشگرانی است که در عصر حاضر به تبیین معناشناختی قران کریم پرداخته است، وی با تکیه بر مکتب معناشناسی بن و با تلفیق نظرات وایسگربر و ساپیر با دیدگاه معناشناختی خود به تبیین و تفسیر معنایی قران همت گماشته است، و افق های نوینی را در عرصه تفیسر قران بر مسلمانان گشوده است، رویکردهایی که پیشتر به آن توجه نشده و یا حداقل به صورت تخصصی و جدی به آن پرداخته نشده بود، وی با دیدگاه معناشناختی خود به تبیین معنایی واژگان قرانی در نظامی منسجم و مرتبط می پردازد و سعی می کند با حائز اهمیت « کفر » کشف ارتباط معنایی واژگان در یک شبکه معنایی گسترده به نظام هماهنگ قرانی دست یابد، در این میان بررسی بار مفهومی واژه زیادی است؛ چراکه این واژه دارای محوریت اصلی برای سایر واژگان قرانی با بار منفی، و حتی دارای مفهومی کلیدی در تبیین و تشریح مفاهیم ارزشی و « کفر » اخلاقی است، در پژوهش پیش رو سعی می شود با روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی و نقد دیدگاه ایزوتسو در تبیین نمود معناشناختی واژه پرداخته شود؛ چرا که رویکرد ایزوتسو دارای تمایزات و خصوصیاتی است که می توان آن را در عرصه تفسیر قران کریم نوظهور دانست از این رو به جهت بررسی و تحقیق دارای ارزش پژوهشی فراوانی است، و از سویی دیگر چون وی خود از گرویدگان دین مبین اسلام نیست همین امر باعث می شود که از دیدی فلسفی که از منابع غیر اسلامی سرچشمه می گیرد به تبیین مفاهیم بپردازد، و بعضا به علت نداشتن تلسط زیاد بر متون اسلامی دچار لغزش شود، پس به طور طبیعی دارای کاستی ها و ملاحظاتی است که باید به آن ها پرداخته شود، و همچنین تک بعدی بودن نظریه ایزوتسو(با تکیه بر مکتب زبان شناسی بن) و استفاده نکردن از همه آثار وایسگربر(بسنده کردن به یک کتاب از وی) خود منجر به وجود آمدن کاستی های دیگری در این رویکرد معناشناختی وی شده است.
