در این پایان نامه کنایات موجود در دیوان ابن الفارض شاعر و عارف مشهور عرب بر اساس اصول بلاغت کلاسیک و با الهام از زیبایی شناسی معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجا که زبان شاعر در دیوان زبانی عرفانی و رمزگونه به حساب می آید طبیعی است که در جای جای دیوان شاهد کنایه های مختلفی باشیم. این کنایه ها از یک جهت به سه دسته کنایه از نسبت- کنایه از صفت و کنایه از موصوف قابل تقسیم اند و از سویی به اعتبار وسایط و قرب و بعد در دلالت انواعی چون تلمیح اشاره رمز و ... را شامل می شوند.
