یکی از گونه های پرطرفدار شعر معاصر طنز است که در گام نخست به ظاهر هدف خنداندن مردم است، ولی در واقع بیان دردها و مشائل روزمره ی زندگی در قالب شوخی است،با بیانی که همگان بخندند و به دل نگیرند. شعر معاصر عربی و فارسی از این مقوله نیست بلکه بسیار مورد توجه است. اگر شعر قوی باشد و در دل خواننده جای باز کند هر بار که مردم آن را می خوانند از ته دل می خندند و از تکرار دوباره ی آن لذت می برند. قاروق جویده شاعر نوگرای معاصر مصری یکی از شاعرانی است که در رویکرد شعر طنز با بیانی صریح مسائل ئ مشکلات اجتماعی را مورد توجه قرار داده است. رهی معیری نیز یکی از شاعرا معاصر ایرانی است که در بیان مسائل اجتماعی مختلف به رویکرد طنز پرداخته تا دردهای اجتماع را به گوش مردم و حاکمان وقت برساند. بر اساس یافته های این پژوهش طنز اجتماعی و سیاسی در شعر هر دو شاعرحجم زیادی از دیوان را به خمد اختصاص داده است و در این راستا مشترکات زیادی در اشعار هر دو یافت می شود و این امر نشان دهنده ی نزدیکی فکر و عقیده ی آنهاست و تفاوت تنها در مسائل جزئی در بحث مبارزه و انقلاب است که فاروق در این زمینه توجه بیشتری داشته است و از الفاظ قاطع تری مدد گرفته است.
