شعر و ادب از دیر باز با صور خیال درآمیخته و آسنا بوده است. مجموعه تصاویر حاصل از انواع صور خیال که شامل استعاره، تشبیه، مجاز و کنایه است در همه سبک های شعری کهن و معاصر پیدایی بالایی دارد و در دیوان هر شاعر بیانگر لحظه هایی است که با جهان درونی او سر و کار دارد. بلند الحیدری از شاعران بنام ادبیات معاصر عرب بوده که براستی در همه حوزه های صور خیال ید طولایی داشته است. پژوهش در مسائل بیانی و صور بلاغی اشعار وی ما را به توانایی های او در خلق و پردازش انواع صور خیال و سهم وی در نوآوری های شاعرانه آگاه می کند. این رساله بر آن است تا هر یک از مسائل صور خیال در دیوان این شاعر را با ارائه شواهدی از اشعار وی تشریح کند. نگارنده پس از مطالعه دیوان اشعار بلند الحیدری و استخراج ابیاتی که صور خیال در آنها بوه به تحلیل و تشریح آن ها پرداخته است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که استعاره مکنیه تخییلیه بیشترین میزان کاربرد را در اشعار وی داشته است.
