از محورترین عناصر انسان شناسی،آزادی و اختیار انسان است.بگونه یی که نمی توان نقش بنیادین آن را درشکلگیری حوزه ارادی و عملی انسان نادیده انگاشت.پرداختن به چگونگی آزادی و اختیار انسان و جایگاه آن در انسان شناسی و رسیدن او به مرزهای کمال و ارتقا به انوار مبدامتعال و جود از اصلیترین مباحث حکیمان و فسلسوفان بزرگ بشمار می رود
