قصیده غیث الربیع یی از مهمترین آثار علامه نودهی است. این قصیده یک منظومه علمی و تعلیمی است که سراینده در آن میان صنایع بدیعی و مدح نبوی گره زده است. در بخشی از این رساله با شرح حال شاعر و جایگاه ادبی او در عصر عثمانی از اوضاع ادبی و اجتماعی و سیاسی این دوره که در رویکرد شاعران به بدیعه سرایی موثر بوده است سخن رفته است. در بخشی دیگر با پرداختن به علم بدیع و پیداریش بدیعیات در به نقش آوردن صفات جمال و ج لال حضرت (ص) به عنوان یک فن مستقل از عوامل شکوفایی این فن از سیاسی و اجتماعی و دینی سخن به میان آمده است. و در سرح نیز با ذکر و توضیح صنایع موجود در هر یک از ابیات قصیده هر جا که شاعر در مدح پیامبر (ص) از آیات و احادیث بصورت اقتباس یا تضمین بهره برده است به آن اشاره شده است. این رساله در پنج فص و 235 صفحه تنظیم شده است.
