محمود سامی البارودی یکی از پیشروان نهضت دید در شهر عربی است. او از جمله کسنی است که شعر کلاسیک را إحیا کرد و به آن قوت و حیات تازه بخشید و وظیفۀ شعر را در برابر زمان و جامعه به خوبی فهمید، از این رو باب موضوعات اجتماعی از جمله عدالت، مساوات و شوری را در شعر گشود، و در این ابتکار راهگشای شاعرانی چون حافظ ابراهیم و احمد شوقی و دیگران گردید. زندگی و اشعار بارودی نشانگر حسن ایمان و اخلاص اوست، در اندیشه او نعضت واقعی در ابعاد گوناگون آن به ویژه در ادبیات تنها در سایۀ دین امکان پذیر است. لذا در دیوانش کنتر قصیده ای است که در آن اشارات مختلفی به دین و مفاهمی آن نباشد. او معلم قرآن بود و آنچه را که از این کتاب مقدس آموخته بود در اشعارش به خوبی به تصویر کشیده است. خصوصاً در آنجا که به اقتضای حال به ستایش از خداوند و یا بیان صفات او پرداخته است.
