در این پایاننامه، براساس اصول شیمی سبز، دو بستر مغناطیسی ) 4O3Fe و 4O2CoFe ( با استفاده از روشهای ساده و ارزان قیمت و مواد تجاری در دسترس سنتز شدند. سپس، چندین کاتالیزگر قابل بازیافت با استفاده از اتصال کووالانسی کمپلکسهای Zn ، Pd ، Pr و Yb بر روی سطح بسترهای مغناطیسی تهیه شده است. آدنین، گلیسین، 2-آمینو- 2-متیل- 3،1 -پروپاندیاول و سرین به دلیل اینکه به عنوان لیگاند سبز و در دسترس هستند، انتخاب شدهاند. لیگاندهای ذکر شده، دارای سایتهای مناسب برای برهمکنش پایدار بین لیگاند و فلز میباشند. هیریدهای تهیه شده توسط روشهای مختلف مانند FT-IR ، SEM ، EDX ، XRD ، TEM ، TGA ، ICP-OES و VSM شناسایی شدهاند. سپس، این نانوکاتالیزگرها در سنتز تترازولها، سولفیدها، سولفوکسیدها، دیسولفیدها و تشکیل پیوند C-C مورد آزمایش قرار گرفتند. علاوه بر این، بسترهای سیلیس مزوساختار MCM-41 و SBA-15 نیز سنتز شدهاند و سپس با لیگاندهای سبز )آدنین، 4-آمینوبنزوئیک اسید و سرین( پوشش داده شدهاند. این مزوحفرههای تهیه شده با استفاده از اتصال کمپلکسهای فلزی Zr ، Cu ، Ni و Pd برای تهیهی کاتالیزگرهای مزوساختارمورد استفاده قرار گرفتند. این کمپلکسهای تثبیت شده با روشهای FT-IR ، XRD ، TEM ، TGA ، EDX ، ICP و BET شناسایی شدند. سپس، کاتالیزگرهای ناهمگن مزوحفره در سنتز تترازول، سولفید، سولفوکسید، دیسولفید، پلی هیدروکینولین و تشکیل پیوند C-C مورد استفاده قرار گرفتند. مساحت بالای سطح، بازیافت راحت و قابل استفاده مجدد برای چندین بار بدون کاهش قابل توجهی از فعالیت کاتالیزگری از مزایای برجستهی این روش کار میباشد. علاوه بر این، سهولت جداسازی، دوستدار میحیط زیست، واکنشگرهای ارزان قیمت و پایدار، زمان واکنش خوب، و سهولت استفاده کاتالیزگرهای تهیه شده را به یک انتخاب امیدوار کننده برای کاربرد در برخی از واکنشهای آلی تبدیل کرده و این روشکار را جذاب و از لحاظ اقتصادی قابل قبول میسازد.
