محمد قادرمزی

در این کار تحقیقاتی، ابتدا نانوذره مغناطیسی CoFe2O4 با استفاده از روش همرسوبی تهیه شد و سطح آن با لیگاند 8،1-دی آمینونفتالین اصلاح شد. سپس فلز واسطه مس (II) بر روی بستر مغناطیسی تثبیت گردید. کاتالیزگر تهیه شدهCoFe2O4-DAN-Cu(II) با روش‌های FESEM, FT-IR VSM, XRD EDX، ICP وTGA شناسایی شد. این کاتالیزگر همچنین برای اکسایش سولفیدها به سولفوکسیدها، اکسایش تیول‌ها به دی سولفیدها و تهیه یک مرحله‌ای سولفیدهای متقارن از طریق واکنش آریل هالیدها با تیوره به عنوان منبع گوگرد در حضور NaOH استفاده شد. در شرایط بهینه، بازده سنتز سولفوکسیدها، سولفیدهای متقارن و دی سولفیدها به ترتیب حدود 99%، 95% و 96% با بیشترین گزینش پذیری بود. در بخش دیگر این پژوهش، هیدروژل پکتین حاصل از استخراج پوست پرتقال به روش ژلی شدن یونی تهیه شد، به وسیله تکنیک‌های FESEM , FT-IR, EDX مورد شناسایی قرار گرفت و در ادامه نانوذرات آهن و مس به وسیله کاهنده سدیم بوروهیدرید بر روی آن قرار گرفت. عملکرد کاتالیزگری نانوکامپوزیت γ-Fe2O3/Cu@HPECGs در واکنش اکسایشی تیول‌ها به دی سولفیدها در حضور هیدروژن پراکسید مورد بررسی قرار گرفت. افزون بر این، نانوکاتالیست γ-Fe2O3/Cu@HPECGs می‌تواند سولفیدهای متقارن را در یک روش یک مرحله‌ای با تیواوره به عنوان منبع گوگرد تهیه کند. در مقایسه با نانوذرات آهن خالص، افزودن نانوذرات مس باعث افزایش راندمان کاتالیزگری شد. این روش کار استراتژی‌های قابل اجرا با بازدهی بالای 90 درصد و گزینش پذیری خوب را ارائه داد. مزیت اصلی این نانوکاتالیزگرها این است که به سهولت قابل بازیابی بوده به طوری‌که با یک میدان مغناطیسی خارجی از محیط واکنش برداشته شده و در چرخه بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. شناسایی کاتالیزگر‌های بازیابی شده نشان داد که سطح کاتالیزگر تغییر قابل توجهی نکرده است به طوریکه توانسته برای 9 دوره مورد استفاده قرار گیرند. استفاده از ضایعات، سنتز آسان، فعالیت کاتالیزگری بالا و شرایط واکنش ملایم از دیگر مزایای این دسته از نانوکاتالیزگر‌های به کار گرفته شده می‌باشد.