محمد قادرمزی

در این پایان نامه کمپلکس های[2-mimH]2[Zr(pydc)3] (1) و [imiH]2[Zr(pydc)3].4H2O (2) تهیه شده و ساختار آن ها مورد مطالعه قرار گرفتند. این ترکیبات در نتیجه کمپلکس شدن لیگاندهای حاصل از واکنش انتقال پروتون پیریدین-6،2-دی کربوکسیلیک اسید و آمین های مختلف با نمک فلزی زیرکونیوم حاصل شدند، و توسط آنالیز عنصری، طیف سنجی-های FT-IR، 1H NMR، 13C NMR، UV-Vis، آنالیز حرارتی (TG) و پراش پرتو ایکس تک بلور شناسایی و تعیین ساختار شدند. داده های بلوری کمپلکس(1) a=15.614(3) Å, b=10.093(2) Å, c=18.790(4) Å, α=90°, β=91.21(3)°, γ=90°, Z=4, R=0.0231 و داده های بلوری کمپلکس (2) a=10.0212(3) Å, b=20.1894(6) Å, c=15.7097(5) Å, α=90°, β=103.372(2)°, γ=90°, Z=4, R=0.0243 می باشد. در این ترکیبات انواع برهم کنش های غیرکووالانسی از قبیل پیوندهای هیدروژنی، انباشتگی C-H…π، C-O… π و برهم کنش جفت یون وجود دارد، که در هر دو کمپلکس سبب ایجاد ابرمولکول گردیده است. واژه های کلیدی: ترکیب انتقال پروتون، پیریدین-6،2-دی کربوکسیلیک اسید، زیرکونیوم، پیوندهای هیدروژنی، انباشتگی π–π، پراش پرتو ایکس، برهم کنش های کووالانسی