هدف از این مطالعه بررسی تأثیر عوامل مشخصه بانک مشتمل بر نسبت کفایت سرمایه (CAR) و ریسک اعتباری (CRisk) بر سودآوری بانک های دولتی و خصوصی ایران است که توسط حاشیه سود خالص (NIM) اندازه گیری می شود. روابط بین نسبت کفایت سرمایه، ریسک اعتباری و حاشیه سود خالص با استفاده از داده های پانل با مدل اثرات ثابت (FEM) و به کمک یک نمونه 49تایی از صورت های مالی سالیانه سه بانک دولتی و چهار بانک خصوصی طی دوره هفت ساله 1389-1383 بررسی می شود. نتیجه گیری مطالعه ما این است که سودآوری بانک های دولتی به طور منفی و معنی داری از نسبت کفایت سرمایه و به طور مثبت و معنی داری از ریسک اعتباری (که توسط نسبت ذخایر مطالبات به کل تسهیلات تعیین می شود) تأثیر می پذیرد. همچنین، نتایج برآوردها نشان می دهد که سودآوری بانک های خصوصی به طور مثبت و معنی داری از هر دوی نسبت کفایت سرمایه و ریسک اعتباری تأثیر می پذیرد. این نتایج بدین معنی هستند که در دو سیستم بانکی نسبت کفایت سرمایه اثرات متفاوتی بر سودآوری دارد، در حالی که ریسک اعتباری به طور مثبت و معنی داری بر سودآوری هر دو سیستم بانکی اثرگذار است. این یافته ها نشان می دهد که هیچ ارتباط نظام مندی بین نسبت کفایت سرمایه و سودآوری وجود ندارد، ولی این فرضیه را که ارتباط مثبتی بین ریسک اعتباری و سودآوری است می توان تأیید می کند.
