حسابداری سنتی عمدتا قادر به اندازه گیری و گزارشگری داراییهای ناملموس نبوده و لذا با توجه به افزایش قابل توجه سازمانهای دانش محور و وقوع انقلاب تکنولوژی اطلاعات، امروزه حرفه حسابداری با مشکلات زیادی در فرایند ارزشگذاری سرمایه فکری و افشاء مناسب آن مواجه می باشد. بنابراین، در راستای ایفای مسئولیت پاسخگوئی و شفاف سازی، این دارایی ها باید به شیوه ای قابل قبول اندازه گیری و گزارش شوند. در این مقاله سعی شده است ابتدا اهمیت و ضرورت مفهوم سرمایه فکری و سیر تکاملی آن مورد بحث قرارگیرد. سپس یک چارچوب نظری جهت اندازه گیری و گزارشگری سرمایه فکری در سطح اجزاء تشکیل دهنده و هم در سطح سازمانی آن ارائه گردد. درنهایت تلاش خواهد شد تا بینشی کل نگر جهت مدیریت استراتژیک سرمایه فکری در سازمانهای دانش محور ارائه گردد.
