هدف حسابداری دولتی و گزارشگری مالی، مدیریت صحیح وجوه نقد عمومی و پاسخگوئی در برابر آنهاست. حسابداری دولتی بواسطه اهدافی همچون: ماهیت کالاها و خدمات دولتی و تامین مالی از طریق مالیات، با حسابداری بازرگانی متفاوت می باشد. این موضوع هنوز مورد توجه جدی هیات تدوین استانداردهای حسابداری دولتی قرار نگرفته است. همه ی موارد فوق، تا حد زیادی تحت تاثیر رویه های بخش خصوصی که علاقه خاصی به مبنای تعهدی و گزارشگری تلفیقی دارند، قرار دارند. این مقاله درصدد ارائه یک رویکرد سیستماتیک تدریجی در مورد کاربرد مبنای تعهدی در دستگاههای دولتی و گزارشگری حسابهای مستقل می باشد. در این مقاله همچنین به برخی از اصول حسابداری که می تواند باعث ارتقاء پاسخدهی سیاسی و اقتصادی گردد، اشاره می گردد.
