اهمیت حسابرسان دولتی در حفظ شفافیت،پاسخگویی و تخصیص کارآمد منابع در نهادهای عمومی غیرقابل انکاراست. خودکارآمدی،شامل باور به توانایی فرد برای اجرای ماهرانه وظایف،به طور گسترده به عنوان عامل تعیین کننده عملکرد حرفهای پذیرفته شده است.بااین وجود، تأثیرخاص آن بر عملکرد حسابرسان دولتی،به ویژه در حوزه شیوه های حسابرسی داخلی ، همچنان حوزهً ای است که نسبتا مورد بررسی قرار نگرفته است.هدف از این تحقیق،بررسی تأثیر خودکارآمدی بر عملکرد حسابرسان دولتی با تأکید بر نقش حسابرسی داخلی است. جامعه آماری این تحقیق حسابرسان نهادهای دولتی شهر سلیمانیه،در اقلیم کردستان عراق بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس برابر با 175 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند.برای تجزیه و تجزیه داده ها از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد و با استفاده از نرم افزارهایSPSS و Smart PLS انجام گرفت.یافته های به دست آمده نشان داد که اثر مستقیم خودکارآمدی، بر هدف گذاری، ارزیابی عملکرد، بهبودعملکرد به لحاظ آماری معنادار است. به این معناست که افرادیکه در خودکارآمدی بالاتری قرار دارند، احتمالا میتوانندبهتر هدفگذاری کنند و عملکرد خود را بهتر ارزیابی کنند. حسابرسی داخلی بر رابطه بین خودکارآمدی و هدفگذاری عملکرد اثرتعدیلی دارد که میزان اندازه اثر آن برابر با(126/0=α،001/0=p)است و همچنین حسابرسی داخلی بر رابطه بین خودکارآمدی و ارزیابی عملکرد اثر تعدیلی دارد که میزان اندازه اثر آن برابر با(371/0=α،001/0=p)است. حسابرسی داخلی تأثیر تعدیلی بر رابطه بین خودکارآمدی و ارزیابی عملکرد دارد که نشان میدهد حسابرسی داخلی ممکن است تأثیری بر نحوه ارزیابی عملکرد توسط افراد با خودکارآمدی مختلف داشته باشد.
