امروزه سرمایه گذاری برای آموزش، یک عامل کلیدی در فرایند رشد و توسعه اقتصادی است.که توجه فزاینده به آن از دهه 1960به بعد صورت گرفته است.پیش از آن تنها،سرمایه مادی بود که عامل رشد و توسعه به شمار می رفت.اما با مشخص شدن تاثیر نیرو ی انسانی در فرایند رشد و توسعه اقتصادی و تفسیر سرمایه انسانی به عنوان عامل اساسی تولید،اقتصاددانان و سیاست گذاران در کشور های در حال توسعه را به این باور رسانده است که با سرمایه گذاری در آموزش و یادگیری می توان به اهداف بلند مدت رشد و توسعه اقتصادی دست یافت.امروزه با ظهور اقتصاد جهانی دانش و تبدیل پی در پی اقتصادهای پیشرفته به اقتصاد مبتنی بر دانش باور به نقش مهم آموزش ویادگیری در رشدوتوسعه اقتصادی،بیش از پیش فزونی گرفته است به طوریکه از توسعه به عنوان فرایند یادگیری یاد میشود.نظام آموزشی یکی از بخش های نظام اقتصادی و اجتماعی هر کشوری وتابع برنامه ریزی هایی است که در سطح کلان انجام می شود.امروزه آموزش حسابداری به عنوان زیر مجموعه نظام آموزش وزبان تجارت میتواند نقش مهمی را در توسعه اقتصادی کشور داشته باشد،اگر با طراحی نظام آموزش کارا واثر بخش وبا کمترین نارساییها به تربیت وآموزش نیروی انسانی ماهر و متخصص که قدرت انعطاف پذیری بالایی را با تغییرات شرایط اقتصادو تجارت داشته باشند،همت گمارد. در این مقاله ابتدا مهم ترین نارسایی ها و کاستی های نظام آموزش حسابداری کشور مورد بررسی قرار گرفته و راه کارهایی جهت بهبود آن ارائه شده،در ادامه به معرفی اقتصاد دانش محور و ویژگی های آن پرداخته و در پایان ارتباط آموزش و توسعه اقتصادی مورد بحث قرار خواهد گرفت.
