بازارگرایی نشان دهندهی سطح ویژهای از منابع در شرکت است که نیازمندیهای بازار را درک کرده و قابلیتهای سازمانی خود را گسترش داده، به گونهای که شرکت را با محیط بیرونی آن مرتبط سازد به عنوان یک ساختار چند بعدی متشکل از سه منبع مهم و مکمل شامل: بازارگرایی ، مشتری گرایی ، رقیب گرایی و هماهنگی بین بخشی است. پژوهش حاضر در پی سنجش بازارگرایی در صنایع کوچک و متوسط است . روش تحقیق، توصیفی-پیمایشی و از نوع کاربردی است. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه استفاده گردیده و روایی آن با استفاده از روایی محتوا و سازه و پایایی با آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. جامعه آماری در این پژوهش شرکتهای صنعتی شهر شیراز است و از روش نمونه گیری، تصادفی ساده برای نمونه گیری و برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است. مدل پژوهش با استفاده از مدل معادالت ساختاری و نرم افزار AMOS تحلیل شد. یافتهها نشان داد بازارگرایی در صنایع کوچک و متوسط ، در حد خوب بوده است و همچنین ابعاد مشتری گرایی ، رقیب گرایی و هماهنگی بین بخشی نیز در سطح خوبی هستند. و متغیرهای مشتری مداری و رقیب گرایی بیشترین تاثیر را بر روی متغیر بازارگرایی دارند. در پایان پیشنهادهای مدیریتی و کاربردی برای بهبود عملکرد سازمان ها به مدیران ارائه خواهد شد.
