درختان صنوبر بعنوان یکی از گونه های سریع الرشد مورد هجوم آفات چوبخوار از جمله سوسک چوبخوار Melanophila picta Pall قرار می گیرند. با توجه به اهمیت صنوبر، کنترل این آفت بسیار مهم بوده و از راه های موثر در کنترل این آفت با توجه به منابع موجود می توان به آبیاری بموقع، کاشت نهال سالم، شخم عمیق و مناسب محل کاشت، جلوگیری از زخمی شدن ریشه نهال ها، استفاده از تله های چسبنده در جلب حشرات و تقلیل جمعیت این آفت اشاره نمود. این حشره سوسکی است سیاهرنگ که روی بالپوش خود چندین لکه زرد رنگ دارد. لاروهای این افت چوبخوار بوده و به لاروهای سرپهن معروفند. لاروها با تغذیه از چوب درختان صنوبر کاهش مقاومت انها را باعث شده و درختان الوده به این افت در اثر وزش بادهای شدید دچار شکستگی می گردند. در خصوص مبارزه با لارهای این افت، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار با دو تیمار(هر تیمار دو سطح) انجام گردید. تیمار اول قرص فستوکسین (نیم و یک قرص کامل) و تیمار دوم ارتفاع نایلون مورد استفاده (یک متر و دو متر) بودند. تنه درختان آلوده به سوسک چوبخوار صنوبر با نایلون پوشانده و دو انتهای آنها نیز مسدود گردید. نایلون ها یک هفته پس از قرص گذاری برداشته و پوست تنه درختان آلوده کنده شد. لاروهای مرده شمارش و با توجه به معنی دار بودن اثرات متقابل در نهایت مشخص گردید استفاده از قرص فستوکسین در یک متر نایلون پیچیده شده به دور تنه درختان آلوده بیشترین اثر را در کنترل لاروهای سوسک چوبخوار صنوبردار بوده است. بهترین راه مبارزه با سوسک چوبخوار صنوبر استفاده از روش های زراعی بوده که مانع از بروز ضعف فیزیولوژیک در درختان می گردد. در صورت مشاهده علایم خسارت این آفت در درختان، استفاده از ورقه های چسبنده در کنترل حشرات کامل و استفاده از روش های قرص گذاری برعلیه لاروهای این افت بسیار موثر خواهد بود.
