حشرات دارای مکانیسیم های ایمنی هستند که آنها را از میکروارگانیسم ها، بی مهرگان و مواد غیرزنده حفاظت می کند. حفاظت بوسیله عوامل ساختاری یا بوسیله عکس العمل های رفتاری یا سلولی انجام می گیرد.بسیاری از فاکتورهای رفتاری، ظاهری، تغذیه ای و ترشحی معینی که در تعامل بین یک میزبان و پارازیتوئید وجود دارد، رشد یا عدم رشد پارازیتوئید را تعیین می کند. مثال جالبی از ارتباط صمیمی بین حشرات و یک موجود همزیست، رابطه بین پارازیتوئید ها و Polydnavirus می باشد، که پلی ویروس هایی هستند که دارای دو حلقه مارپیچی از ژنوم DNA می باشند. در واقع اسم آنها POLY DNA-VIRUS می باشد که دارای ژنوم های بندبند مرکب با چندین مولکول حلقوی DNA هستند. برای مثال ژنوم حیاتی در Campoletis sonorensis شامل 28 ملکول حلقوی DNA در اندازه های تقریبی 5/5 تا 21 ژنوم نهایی با اندازه تقریبی Kb 15 می باشد. Polydnavirus تنها در زنبور های پارازیتوئید براکنید و اکنومئید یافت می شود.
