هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین آمادگی قلبی تنفسی با انعطافپذیری شناختی در دانشجویان بود. بدینمنظور، از بین دانشجویان تربیتبدنی دانشگاه کردستان و افرادی که براساس پرسشنامۀ مربوطه صلاحیت 06 کیلوگرم( بهصورت تصادفی /33±0/ 33 سال؛ وزن 33 /38±1/ لازم را داشتند، 83 نفر )با میانگین سنی 06 انتخاب شدند. برای برآورد آمادگی قلبی تنفسی، حداکثر اکسیژن مصرفی شرکتکنندگان با استفاده از "تست بروس" اندازهگیری گردید و برای ارزیابی انعطافپذیری شناختی از "آزمون رایانهای مرتبکردن کارتهای ویسکانسین" بهره گرفته شد. تجزیهوتحلیل آماری دادهها توسط روشهای آماری توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون بیانگر آن است که همبستگی معناداری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با متغیرهای آزمون مرتبکردن کارتهای ویسکانسین مشاهده نمیشود. این یافتهها نشان میدهد که بین آمادگی قلبی تنفسی و انعطافپذیری شناختی در دانشجویان ارتباط معناداری وجود ندارد.
