پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرینات تناوبی با شدت های مختلف بر عملکرد مهارتی و تغییرات لاکتات خون بازیکنان تنیس روی میز استان کردستان را مورد مطالعه قرار داد. 15 بازیکن تمرین کرده تنیس روی میز در رده سنی زیر 20 سال به صورت هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه 7 و 8 نفره تقسیم شدند. آزمودنی های گروههای تحقیق در پیش آزمون و پس آزمون تست هایی شامل آزمون نقاط فرود در تکنیک سرویس در یک مربع 25 در 25 سانتی متری، تست درصد توپهای موفق لوپ فورهند همراه با حرکت پا در یک مربع 25 در 25 سانتی متری، تست درصد توپهای موفق لوپ بکهند در یک مربع 25 در 25 سانتی متری و آزمون افزایشی لوپ فورهند در دو نقطه تا واماندگی یا انصراف اختیاری بازیکن با استفاده از دستگاه توپ انداز (روبوت) انجام دادند. ضربان قلب بیشینه ثبت و لاکتات خون پس از اتمام آزمون افزایشی با دستگاه لاکتومتر سنجیده شد. سپس پروتکل 8 هفته تمرینات به صورت هر هقته شش جلسه تمرین 2 ساعتی با شدتهای متفاوت برای دو گروه انجام شد گروه اول به صورت سنتی و تداومی و با یک توپ و گروه دوم به صورت تناوبی پرفشار و با تعداد توپ زیاد تمرین کردند. آزمونهای قبلی تکرار گردید و نتایج آن ثبت و مقایسه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای تی مستقل و تی همبسته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شد. نتایج آزمونهای انجام شده بیانگر اثر مثبت هر دو شدت تمرینی، پس از 8 هفته تمرین می باشد. تمرینات تناوبی پرفشار در آزمون های زمان 27/154 درصد، لاکتات 21/31 درصد، بکهند لوپ 02/57 درصد، فورهند لوپ 43/46 درصد و در فورهند لوپ همراه با حرکت پا 59/32 درصد افزایش عملکرد نشان داد. میزان تاثیر شدت تمرینات در تکنیک سرویس بسیار کم و قابل چشم پوشی بود. تمرینات تناوبی با شدت بالا در مقایسه با تمرینات با فشار کم و زیر بیشینه در ایجاد سازگاری و بهبود توان فیزیکی و تحمل اسیدیته و لاکتات و استقامت عضلانی تاثیر بیشتری از تمرینات با شدت کم و زیر بیشینه داشت.
