هدف پژوهش حاضر بررسی تآثیر تغییر قیود تکلیف بر رفتار حمله ای فوتبالیست های نوجوان بود. 10 بازیکن زیر 13 سال (3/2 ± 8/11 سال) به دو تیم تقسیم شدند. طی سه جلسه به فواصل استراحت یک هفته ای، تیم ها (4×4 با یک دروازه بان) در سه شرایط متفاوت و طی نیمه های 8 دقیقه ای با 3 دقیقه استراحت با یکدیگر مسابقه می دادند. برای بررسی رفتار حمله ای دو تیم، شاخص های عملکرد ساده و ترکیبی آنها توسط مقیاس ارزیابی عملکرد حمله ای بررسی شدند. برای بررسی روایی درون آزمونگر، 20درصد کل داده ها به فاصله یک هفته ای مشاهده و نشانه گذاری شدند. نتایج کاپای وزنی توافق 84 تا 99 درصد بودند. نتایج نشان دادند که تغییر قیود اثری معنی دار بر شاخص های حمله ای ساده و ترکیبی داشت. در شرایط پاس دو ضرب، «میزان مشارکت جمعی» بیشتر از دو شرایط دیگر بود. شاخص «مداخله فردی بر توپ» در شرایط سه پاس بزرگتر از دو شرایط دیگر بود. شرایط بازی آزاد نیز موجب اتخاذ رویکرد فردی بیشتری از بقیه شرایط شد. بنابراین، دستکاری کردن قیود تکلیف می تواند مربیان را به سوی رفتار دلخواه سوق داده و موجب مشارکت فعالانه بازیکنان نوجوان در فرآیند حل مساله گردد.
