منصور لهونیان

در این پژوهش، تجزیه و تحلیل انرژی، اگزرژی و اقتصادی سیستم PVT (فتوولتائیک-حرارتی) به عنوان بخشی از نمای ساختمان با بازده الکتریکی و حرارتی مناسب و بازگشت سرمایه گذاری در شرایط اقلیمی شهر سنندج برای یک ساختمان مسکونی به صورت نیمه تجربی بررسی می شود. سیستم خورشیدی مورد استفاده در این تحقیق متصل به شبکه است و آب به عنوان یک سیال خنک کننده استفاده می شود. سیستم فتوولتائیک-حرارتی مورد مطالعه به دو شکل، زاویه90 درجه و دیگری زاویه 42 درجه نسبت به سطح افق، در 4 روز از مرداد ماه (18-15) برای تولید 5 کیلووات ساعت برق در روز مورد بررسی قرار می-گیرد. در این تحقیق از حالت زاویه 42 درجه تنها برای مقایسه با حالت زاویه 90 درجه استفاده شده است. با توجه به نتایج به دست آمده در حالت عمودی، بیشینه بازده حرارتی، اگزرژی و الکتریکی به ترتیب %59، %7/15 و %5/13است. دمای آب خروجی سلول 3/65 درجه سانتی گراد، دمای آب خروجی مخزن 6/43 درجه سانتی گراد است. در این حالت، بازگشت سرمایه بعد از 35/8 سال اتفاق می افتد. در حالت زاویه 42 درجه، بیشینه بازده حرارتی، اگزرژی و الکتریکی به ترتیب %87، %3/16 و %6/13 است. دمای آب خروجی سلول 8/69 درجه سانتی گراد، دمای آب خروجی مخزن 3/44 درجه سانتی گراد است و دمای آب ورودی 20 درجه سانتی گراد است. در این مورد، بازگشت سرمایه بعد از 51/2 سال اتفاق می افتد. این نیروگاه در هر سال 11826000 تومان درآمد برای ساکنین ساختمان دارد.