محمد جلالی

در دهه های اخیر مقابله با عوامل تخریب مراتع و تلاش در جهت احیاء مراتع گاهی اساسی در راستای توسعه پایدار لازم و ضروری نموده است. اما با توجه به وسعت زیاد عرصه های منابع طبیعی و نیاز به نیروی انسانی بسیار زیاد جهت حفاظت و احیاء این منابع به نظر می رسد، مشارکت بهره برداران عرصه های مذکور بهترین وسیله توسعه این منابع باشد. نظام تعاونی به عنوان یکی از الگوهای مشارکت مردمی در حفظ و احیاء مراتع مد نظر مجریان سازمان های اجرائی قرار گرفته است. از این رو در این مطالعه به بررسی تعاونی های مرتعداری استان کردستان به منظور تعیین سازه های مؤثر بر مشارکت مرتعداران پرداخته شده است. این پژوهش به شکل پیمایشی، از طریق تکمیل نمودن پرسشنامه برای اعضای 26 تعاونی مرتعداری هشت شهرستان استان کردستان که طول مدت فعالیت آنها حداقل سه سال بوده، صورت گرفته است. بدین منظور بین 15-20% اعضای هر تعاونی به شکل نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند.یافته های این پژوهش نشان می دهد. از میان سازه های ارتباط با کارمندان منابع طبیع، تقدیر گرائی، موفقیت مداری، دانش فنی فرد، سطح سواد، منفعت- هزینه، پیامد اجتماعی مشارکت، خدمات ترویجی و تأمین نهاده که دارای همبستگی معنی داری با متغیر میزان مشارکت فرد در تعاونی می باشند. سازه های خدمات ترویجی و سطح سواد در تابع رگرسیونی چند گانه به شیوه مرحله ای وارد و به ترتیب 37% و 2% تغییرات متغیر میزان مشارکت فرد در تعاونی را توضیح می دهند