سلامت مواد غذایی در سطح مزرعه اولین و مهم ترین گام در تولید محصولات سالم است، زیرا کاهش آلودگی در مراحل بعدی در زنجیره ارزش دشوار بوده و بسیار هزینه بر است. عدم استفاده از منابع آب آلوده برای آبیاری و مدیریت تلفیقی آفات، بیماری ها و علف های هرز از جمله راهکارها برای حفظ سلامت مواد غذایی در سطح مزرعه می باشند. در این مسیر، کشاورزان نقش اصلی و اساسی را بر عهده داشته و باید رفتارهای ایمنی لازم برای کاهش آلودگی محصولات و بالا بردن کیفیت آن ها را انجام دهند. بنابر آنچه گفته شد، هدف پژوهش حاضر، واکاوی ادراک، نگرش و رفتار سبزی کاران شهرستان سنندج نسبت به سلامت و کیفیت مواد غذایی در سطح مزرعه می باشد. به منظور درک بهتر رفتار سبزی کاران شهرستان سنندج نسبت به سلامت و کیفیت مواد غذایی،این پژوهش به صورت کمی و توصیفی و تحلیلی انجام گرفت. ابزار اصلی گردآوری اطلاعات بخش میدانی تحقیق، پرسشنامه ای بود که با بهره گیری از پیشینه ی تحقیق و چارچوب مفهومی پژوهش تدوین شد. جامعه آماری پژوهش، 800 نفر از سبزی کاران ساکن در بخش مرکزی شهرستان سنندج بودند که بر اساس جدول مورگان 260 نفر از آنها بر اساس تکنیک نمونه گیری طبقه ای تصادفی برای انجام مطالعه انتخاب شدند. سپس داده های گردآوری شده از نمونه تحقیق با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد، متغیرهایی که بیشترین اثر مستقیم و مثبت را بر رفتار نسبت به تولید غذای سالم در مزرعه دارند، به ترتیب عبارتند از: نگرش با ضریب مسیر 52/0، میزان استفاده از کانال های ارتباطی با ضریب مسیر 42/0، هنجار اخلاقی با ضرایب مسیر 22/0 و هنجار اجتماعی با ضرایب مسیر 17/0. همچنین مشخص شد که ادراک در مورد تولید غذای سالم در مزرعه اثر مستقیم و معنی داری بر رفتار نسبت به تولید غذای سالم در مزرعه ندارد. در مجموع متغیرهای وارد شده به تحلیل مدل سازی معادلات ساختاری قادر بودند حدود 53/0 درصد از تغییرات متغیر وابسته رفتار نسبت به تولید غذای سالم در مزرعه را تبیین نمایند. در نهایت این پژوهش نشان داد که موانعی همچون خرده مالک بودن کشاورزان منطقه مورد مطالعه، ضعف اقتصادی و سطح سواد پایین کشاورزان، بالابودن هزینه های تامین نهاده های کشاورزی سالم، گرانی و عدم دسترسی به این نهاده ها، زمان بر بودن تولید محصول سالم، عدم حمایت های دولتی و نبود قوانین مشخص، باعث شده سبزیکاران تمایل چندانی به استفاده از آفت کش های طبیعی نداشته باشند. بنابراین اطلاع رسانی و فرهنگ سازی در این زمینه از ضروری ترین قدم های اولیه در راه افزایش تمایل به استفاده از آفت کش های طبیعی و تولید محصولات سالم می باشند.
