مصرف سوخت های فسیلی و انتشار گازهای گلخانه ای حاصل از آن ها باعث شده که طی سال های اخیر گرایش به سمت استفاده از سوخت های جایگزین افزایش یابد. بخش حمل ونقل سهم بزرگی در انتشار آلودگی داشته و بنابراین استفاده از خودرو با سوخت جایگزین یک امر غیر قابل اجتناب می باشد. خودروهای الکتریکی یک نوع از این خودروها بوده که گاز گلخانه ای کمی متشر می کنند و این قابلیت را دارند که در زمان توقف در خانه یا محل کار باطری آن ها شارژ شود. حرکت به سمت خودروهای تمام الکتریکی آسان نیست، زیرا دامنه حرکتی این خودروها کم بوده و تعداد ایستگاه های شارژ سریع خودرو در دوران گذار اولیه محدود می باشد. چون در هر مکان امکان شارژ سریع خودرو وجود ندارد بنابراین، مکانیابی جایگاه های شارژ سریع یک مبحث مهم می باشد. با توجه به کمبود جایگاه های شارژ و دامنه حرکتی کم، این فرض که خودروهای الکتریکی سفرهای بین شهری را فقط با سوخت الکتریکی بپیمایند یک امر غیر واقعی است. یکی از راه های عملی استفاده از خودروهای هیبریدی می باشد تا در مواقع لزوم برای جلوگیری از توقف خودرو بتوان با سوخت بنزینی به مسیر ادامه داد. در این مقاله، یک مدل عددصحیح برای مسئله مکانیابی جایگاه های شارژ سریع برای خوروهای هیبریدی در سفرهای بین شهری ارایه داده ایم. در این مدل، هدف مینیمم کردن کل آلودگی منتشر شده توسط خودروها می باشد. با استفاده از نتایج نشان داده ایم که استفاده از خودروهای هیبریدی می تواند منجر به کاهش قابل توجهی از آلودگی می شود.
