بخش کشاورزی ایران با توجه شرایط آب هوایی و محدودیت شدید منابع آبی، با این واقعیت دشوار روبروست که در آینده بایستی ضمن مصرف آب کم تر، تولید بیشتری را عرضه نماید. استفاده ار روش های آبیاری تحت فشار یکی از معمول ترین ابزارهای موجود جهت دستیابی به چنین هدف بزرگی است. در این راستا، مطالعه حاضر درصدد است ضمن محاسبه کارایی اقتصادی و میزان مصرف آب مصرفی در هکتار در دو روش آبیاری سطحی و بارانی میزان تاثیر این روش های آبیاری بارانی بر افزایش بازدهی و کارایی اقتصادی و کاهش مصرف آب در مزارع کشاورزی را مورد بررسی قرار دهد. داده های لازم، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و تکمیل تعداد 200 پرسشنامه از طریق مصاحبه حضوری با کشاورزان دشت قروه- دهگلان در استان کردستان به دست آمد. کارایی باکاربرد روش تحلیل پوششی داده ها(DEA) محاسبه شد. نتایج نشان داد، روش آبیاری بارانی در منطقه مورد مطالعه نسبت به روش آبیاری سطحی به طور متوسط می تواند 15 درصد کارایی فنی، 9درصد کارایی تخصیصی و 20درصد کارایی اقتصادی مزارع کشاورزی را افزایش دهد. همچنین، استفاده از روش آبیاری بارانی در مقایسه با روش آبیاری نشتی در دشت قروه-دهگلان موجب کاهش میزان آب مصرفی در هکتار برای محصولات اصلی گندم، سیب زمینی و یونجه به ترتیب به میزان 1599، 3374 و 1521 متر مکعب شده است.
