با توجه به اهمیت مدیریت منابع آب های زیر زمینی، مطالعه حاضر درصدد است از طریق برآورد میزان تقاضا برای آب کشاورزی در شرایط الگوها و سیاست های مختلف در محدوده دشت بهار استان همدان، میزان تاثیرگذاری این الگوها را بر میزان برداشت و در نتیجه پایداری برداشت از آب از سفره های زیر زمینی را مورد بررسی و مقایسه قرار دهد. برای این منظور از تابع تقاضای مشتق شده از تابع هزینه محصولات کشاورزی استفاده شد. داده های لازم به صورت پیمایشی و با استفاده مصاحبه و تکمیل پرسشنامه در قالب روش نمونه گیری چند مرحله ای طبقه بندی شده جمع آوری شدند. نتایج نشان داد هم اکنون که شرایط دخالت دولت و کنترل قانونی برقراراست میزان برداشت به ازای هر هکتار برابر با 15855 مترمکعب است که می توان آن را برداشت بی رویه در نظر گرفت. نتایج میزان برداشت در شرایط الگوی مشارکت کامل بهره برداران در کنترل برداشت از آب های زیرزمینی یا حالت اعطای حق مدیریت به گروههای آب بران، معادل 746/9182 مترمکعب به ازای هر هکتار محاسبه شد که در میان الگوهای مورد بررسی بهترین گزینه در کاهش مصرف و حفظ پایداری آب های زیر زمینی به شمار می آید.
