توتون یکی از گیاهان مهم زراعی است که در اقتصاد کشورهای تولیدکننده آن نقش مهمی دارد. مطالعه حاضر به بررسی مزیت نسبی تولید توتون در استان کردستان می-پردازد. داده های مورد نیاز در سال زراعی 1394-1393 با استفاده از روش نمونه گیری و از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید. جامعه آماری شامل توتونکاران شهرستان مریوان می باشند. اندازه نمونه براساس فرمول کوکران 249 نمونه تعیین شد و همین تعداد پرسشنامه تکمیل گردید. با استفاده از ماتریس تحلیل سیاستی (PAM) شاخص های مزیت نسبی شامل هزینه منابع داخلی (DRC) و منفعت به هزینه اجتماعی (SCB)، سود خالص اجتماعی (NSP)، و همچنین شاخص های حمایت شامل ضریب حمایت اسمی نهاده (NPI) و ضریب حمایت موثر (EPC) محاسبه گردید. نتایج شاخص های مزیت نسبی نشان داد براساس همه شاخص ها کشت توتون در شهرستان مریوان دارای مزیت است. مقدار عددی DRC معادل 41/0 و SCB معادل 49/0 بدست آمد که هر دو نشان دهنده وجود مزیت نسبی در سطح بالا برای محصول توتون در سال زراعی 94-1393 می باشد. سودآوری خالص اجتماعی(NSP) نیز معادل 150976115 ریال برای هر هکتار کشت این محصول است. در مورد شاخص های حمایت، ضریب حمایت اسمی ) (NPC معادل 65/0 محاسبه شده است که نشان می دهد سیاست های داخلی قیمت گذاری محصول توتون در جهت حمایت از کشاورزان نبوده است. در مقابل ضریب حمایت اسمی از نهاده (NPI) که معادل 44/0 بدست آمد نشان می دهد دولت به نهاده ها یارانه پرداخت نموده است. ضریب حمایت موثر (EPC) معادل مذکور 69/0 محاسبه شد که نشان می دهد در مجموع، برآیند سیاست قیمت گذاری در مورد محصول توتون و سیاست یارانه نهاده ها، بر درآمد واقعی کشاورزان اثر منفی داشته است. با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاد می شود قیمت گذاری محصول توتون بر اساس قیمت جهانی انجام شود. این سیاست موجب افزایش درآمد واقعی کشاورزان و استفاده بهینه از مزیت نسبی موجود برای این محصول می شود.
