در مناطق خشک و نیمه خشک نظیر ایران،کمبود آب یکی از عوامل محدود کننده ی توسعغه به شمار می آید بنابراین مدیریت مناسب منابع آبی از اهمیت بالایی برخوردار است. بهره برداری بی رویه از منابع آب زیرزمینی محدوده ی مطالعاتی پژوهش (دشت های بهار- همدان و قروه – دهگلان) موجب افت شدید سطح آب های زیرزمینی است. به منظور ارائه ی الگوی بهینه ی بهره برداری آب زیرزمینی، میزان تقاضای آب برای 7 محصول عمده ی مزارع نمونه، یک تابع هزینه ترانسلوگ بر اساس داده های استخراجی از 160 مزرعه مورد نمونه گیری برآورد گردید. میزان بهره برداری از منابع آب زیرزمینی منطقه بر اساس الگوهای مختلف بهره برداری محاسبه شده و با میزان برداشت از سفره ی آب زیرزمینی در وضعیت موجود مقایسه گردید. نتایج نشان داد که از میان سناریوهای مختلف ، "الگوی بهره برداری کنترل بهینه" به طور مشروط و در صورت کاهش نرخ بهره به مقادیر کمتر از 38/15 و 75/14 درصد به ترتیب برای دشت همدان - بهار و دشت قروه - دهگلان پذیرفته شدو می تواند در پایداری بهره برداری از سفره های آب زیرزمینی موثر باشد و سیاست "بهره برداری از منابع آب زیرزمینی در چهارچوب تعاون و هم کاری بین دولت و بهره برداران از آب های زیرزمینی از طریق ایجاد تشکل های بهره برداران" به عنوان مناسب ترین راهکار دائمی برای دستیابی به بهره برداری پایدار از منابع آب زیرزمینی در دشت بهار –همدان و قروه –دهگلان، پذیرفته و انتخاب شد.
