زمین یک منبع طبیعی و عمده ترین عامل تولید است. در هر منطقه همراه با توسعه اقتصادی، افزایش جمعیت، افزایش درآمد سرانه و تغییر در سایر متغیرهای اقتصادی، تقاضا برای زمین افزایش می یابد.بنابراین، تعیین ارزش زمین با توجه به ویژگی های منحصر به فرد آن، مثل ناهمگنی و غیر منقول بودن، اهمیت زیادی دارد.هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارزش اقتصادی زمینهای کشاورزی و بررسی عوامل مؤثر بر قیمت زمین کشاورزی در بخش مرکزی شهرستان سنندج است. داده های این پژوهش از تکمیل 124 پرسشنامه و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی با طبقه بندی بدست آمدند. نتایج نشان می دهد که مدل اقتصاد سنجی فضایی بدلیل در نظر گرفتن اثر خودهمبستگی فضایی بی داده های مکانی، بهتر از مدل اقتصاد سنجس معمولی اثر متغیرهای مستقل روی قیمت زمین کشاورزی را توضیح می دهد. در میان عوامل موثر بر قیمت زمین کشاورزی، دو متغیر فاصله از شهر سنندج و مساحت زمین بیشترین تأثیر را روی قیمت زمین کشاورزی این ناحیه داشتند. همچنین متغیر شیب زمین رابطه معکوس و از بین متغیرهای مجازی بافت خاک تنها بافت لومی اثر مثبتی با قیمت زمین کشاورزی داشته است. در ادامه پیشنهاد میشود که دولت با ایجاد قوانینی بمنظور یکپارچه سازی قطعات زمین کشاورزی در راستای کاهش تغییر کاربری اراضی و تخریب محیط زیست، اقدام نماید.
