مطالعه حاضر، زنجیره ارزش تولید کیوی را با هدف تحلیل حلقه های زنجیره ارزش در راستای معرفی، برآورد هزینه ها و مشخص کردن سهم هر حلقه در روند تولید محصول، بررسی می کند. این فرآیند به سه حلقه اصلی نهالستان، باغ (تولید) و بازاررسانی تقسیم شده است. حلقه باغ به عنوان قوی ترین و حلقه بازاررسانی به عنوان ضعیفترین حلقه زنجیره ارزش تولید کیوی مشخص شدند. حاشیه عمده فروشی بیشترین سهم را از حاشیه کل بازاریابی داشته است. ضریب هزینه بازاریابی 12/61 درصدی برای محصول، بیانگر سهم بالای هزینه های بازاریابی، از قیمت خرده فروشی است. این مطالعه رقابت پذیری تولید را با استفاده از شاخص های هزینه منابع داخلی (DRC) ، نسبت هزینه به منفعت اجتماعی (SCB) ، سودآوری خالص اجتماعی (NSP) در قالب ماتریس تحلیل سیاستی (PAM) بررسی می کند. سپس وضعیت صادرات و مزیت های نسبی صادراتی آشکارشده (RCA) و آشکارشده متقارن (RSCA) را مورد ارزیابی قرار می دهد. نتایج محاسبه شاخص های DRC و SCB نشان می دهد که گیلان در تولید کیوی دارای مزیت نسبی است یعنی تولید کیوی در داخل نسبت به واردات آن، به صرفه می باشد. شاخص مثبت NSP نیز بیانگر مزیت نسبی در تولید کیوی است که به معنی کمتر بودن هزینه تمام شده کیوی در ایران نسبت به واردات آن است ولی محصول کیوی مزیت نسبی صادراتی آشکارشده و آشکارشده متقارن ندارد. بدین معنا که سهمش در صادرات، نسبت به سایر کشورها کم بوده و از توانمندی های تولید داخلی به صورت بهینه استفاده نگردیده است.
