با گسترش کشت محصولات گلخانه ای در کشور، بررسی مزیت نسبی کشت های گلخانه ای می تواند راهنمای تصمیم گیری اقتصادی مسئولین و فعالان بخش کشاورزی بوده و منجر به افزایش تولید و کاهش هزینه های تولید شود. داده های تحقیق حاضر از طریق تکمیل 53 پرسشنامه در سال 90-1388 از گلخانه های سبزی صیفی شهرستان های همدان، ملایر و کبودرآهنگ برای محصول خیار، جمع آوری و پس از محاسبه شاخص های مزیت نسبی و آثار سیاستی به روش ماتریس تحلیل سیاستی مشخص شد که تنها شهرستان کبودرآهنگ در تولید محصول دارای مزیت نسبی می باشد و بر اساس شاخص های آثار سیاستی، بازار نهاده های قابل مبادله در هر سه شهرستان حمایتی بوده اما برآیند سیاست های اعمالی دولت در بازار محصول و نهاده های قابل مبادله برای شهرستان های همدان و ملایر حمایتی و برای کبودرآهنگ با عدم حمایت همراه بوده است. در مجموع نتایج نشان دهنده وجود رابطه مستقیم بین افزایش سطح زیر کشت و بهبود شاخص های DRC، SCB و NSP می باشد
