ریزجلبک ها برای تولید ترکیبات با ارزش طبیعی مورد استفاده قرار می گیرند. بازده کم و هزینه باال، پتانسیل تجاری ریزجلبکها را محدود میکند. اخیرا تکنیکهای بیحرکتسازی و افزایش بهرهوری تولید مورد توجه قرار گرفتهاند. در این پژوهش، تاثیر غلظت های مختلف نمک )کلرید سدیم(، روش تثبیت و مدت دوره رشد بر زیتوده، کربوهیدرات، کاروتنوئید، کلروفیلهای a و b در ریزجلبک salina Dunaliella ارزیابی شد. نتایج نشان داد در شرایط آزاد رشد ریزجلبک به طور معنیداری بیشتر از شرایط تثبیت بود. در شوری 150 و 300 گرم در لیتر رشد ریز جلبک به طور معنیداری کاهش یافت. بیشترین زیتوده در شوری 75 گرم در لیتر و شرایط کشت آزاد اندازه گیری شد. مقدار کاروتنوئید در شوری 75 گرم در لیتر و شرایط بدون تثبیت از تیمارهای دیگر بیشتر بود. کربوهیدرات در شوری 30 گرم در لیتر به طور معنیداری از تیمارهای دیگر بیشتر بود. در غلظت 150 گرم در لیتر، کربوهیدرات در شرایط تثبیت به طور معنیداری بیشتر بود. به نظر میرسد ترکیب بستر و همچنین روش اعمال تثبیت یک عامل اثرگذار باشد. تنش شوری یک روش ساده و ارزان برای القای تولید کاروتنوئید است. پژوهش در زمینه بهینهسازی ماده مورد استفاده و همچنین روش اعمال تثبیت برای افزایش بازده تولید ترکیبات باارزش ضروری به نظر می رسد.
