گونه های مختلفی از جنس سرو به عنوان گیاهان دارویی شناخته شده و در طب سنتی استفاده می شوند. مطالعه گیاهان مختلف به منظور شناسایی و معرفی ترکیبات طبیعی دارای ارزش دارویی امروزه مورد توجه محققین می باشد. هدف از این پژوهش شناسایی ترکیبات شیمیایی فرار موجود در عصاره برگ سرو، بررسی اثر ضد باکتری آن بر باکتری های اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس و بررسی اثر دگرآسیبی آن بر دانه رستهای گندم، جو و کنجد است. بر این اساس طرح آزمایشی پایه کاملاً تصادفی با در نظر گرفتن چهار تکرار انتخاب گردید. نتایج وجود 16 ترکیب فرار مختلف را در این عصاره نشان داد. دی اپی آلفا سدرین در مجموع با فراوانی 85/45 درصد و بعد از آن آلفا پینن با فراوانی 52/12 درصد بیشترین ترکیبات فرار عصاره می باشند. نتایج آللوپاتی نشان داد در غلظت (100 گرم بر لیتر)، از عصاره برگ سرو جوانه زنی بذرهای گندم و کنجد به طور کامل متوقف می شود. در غلظتهای (50 و 25 گرم بر لیتر) عصاره برگ سرو بذرهای هر سه گونه موفق به جوانه زنی شدند. در گونه های گندم و جو، با افزایش غلظت عصاره، میانگین طول و وزن ساقه چه و ریشه چه کاهش یافت. در مورد گونه کنجد با افزایش غلظت عصاره، تغییرات معناداری در طول و وزن ساقه چه و ریشه چه مشاهده نشد. نتایج نشان داد عصاره برگ سرو اثر ضد باکتریایی دارد. اثر مهاری آن بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بیشتر بود. به طوری که درصد مهار برای استافیلوکوکوس اورئوس 96 درصد و برای اشریشیا کلی 27 درصد به دست آمد. می توان از پتانسیل آللوپاتیک ترکیبات مختلف عصاره برگ سرو جهت تولید علف کشهای طبیعی و سازگار با محیط زیست استفاده کرد. خاصیت ضد باکتری عصاره برگ سرو قابل توجه است می توان اثر مهاری آن را علیه دیگر باکتریهای پاتوژن انسانی بررسی و از آن به عنوان منبع تهیه آنتی بیوتیک های طبیعی استفاده کرد.
