کافور، ماده ی چسبناک،سفید، جامد شفاف و یک ترپنوئید با فرمول شیمیاییCH10O16 است. کافور می تواند با خاصیت دگرآسیبی خود جوانه زنی و رشد گیاهان را تحت تاثیر قرار دهد. کافور باعث کاهش تقسیم سلولی می شود. اهداف: هدف این مطالعه بررسی اثر دگرآسیبی کافور در بذرهای گندم، جو و کنجد و همچنین بررسی اثر کافور بر فعالیت آمیلازی این دانه رست ها می باشد. مواد و روشها: در قالب یک طرح آزمایشی اثر غلظتهای مختلف کافور بر شاخصهای فیزیولوژیک و فعالیت آمیلازی دانه رست ها بررسی گردید. داده های اولیه با نرم افزارSpss20 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: کافور در غلظتهای 0/02 و0/01 مولار باعث مهار کامل جوانه زنی و در غلظتهای 0/005 و 0/0025 مولار باعث کاهش طول و وزن ساقه چه و ریشه چه دانه رست ها شد. کافور اثر مهاری بر فعالیت آمیلازی دانه رست ها ندارد. نتیجه گیری نهایی: کافور باعث مهار جوانه زنی و کاهش رشد دانه رست ها می شود. کافور اثری بر فعالیت آمیلازی دانه رستها نداشته و اثر دگرآسیبی آن ناشی از مهار فعالیت آمیلازی نبوده ممکن است ناشی از مهار بیان آمیلاز باشد.
