چگونگی بوجود آمدن زبان، تغییر زبان‌ها، روابط خویشاوندی، اشتقاق، انقراض و مرگ زبان‌ها از مسائل حوزه زبان شناسی هستند. در زیست‌شناسی هم تغییر و تحول گونه‌ها، خویشاوندی، اشتقاق، تغییر گونه‌ها، انقراض گونه‌ها و بوجود آمدن گونه‌های جدید از مسائل زیست‌شناسی تکاملی هستند. ایده اصلی این نوشتار نشان دادن جوانب متعدد شباهتهای موضوعی، روش‌شناسی، دو دانش زیست شناسی تکاملی و زبان شناسی است. واحدهای تاکسونومیکی مورد استفاده در طبقه بندی موجودات زنده به خوبی می‌تواند مورد استفاده زبان‌شناسان برای طبقه‌بندی زبان‌ها قرار گرفته و چالش‌های طبقه‌بندی زبان‌ها را حل نماید. اصول و ضوابط مورد استفاده زیست‌شناسان برای ترسیم فیلوژنی، شجره‌نامه، تبارشناسی و خویشاوندی گونه‌های زیستی می‌تواند توسط زبان‌شناسان برای ترسیم الگوی خویشاوندی، قرابت و دوری زبان‌ها از همدیگر استفاده شود. مکانیزم‌ها و عوامل موثر بر تغییر گونه‌ها بسیار مشابه عوامل اثرگزار بر تغییر زبان‌ها بوده و می‌تواند برای مطالعه فرایند تغییر زبان مورد استفاده زبان شناسان باشد. بررسی نظریه‌های مختلف در مورد طبقه‌بندی زبانهای کردی نشان می‌دهد بر اساس الگوی واگرایی و اشتقاق گونه‌های زیستی آنچه تحت عنوان گویش هورامی معرفی شده است شاخص‌ها و اختصاصات ویژه در سطح یک زبان مستقل را دارا بوده و می‌توان زبان هورامی را برای آن بکار برد. به نظر می‌رسد بر اساس واحدهای زبانی معرفی شده تحت عنوان گویش‌های زبان کردی نظر به واگرایی نسبی و در عین حال کامل آنها، فیلوژنی دقیق آنها قابل ترسیم بوده و واحد تاکسونومیکی کردی قابلیت ارتقاء به سطوح بالاتر در حد جنس و یا خانواده را دارا می‌باشد. مطالعات و بررسی‌های بیشتر زبان شناسی برای ترسیم دقیق تبارشناسی و اشتقاق خانواده زبانهای کردی مورد نیاز است.
