استفاده از نور خورشید برای سنتز کربوهیدرات اصطلاحا" فتوسنتز است.ابتدا موجود فتوسنتزکننده انرژی نوری را طی واکنش های نوری به دام می اندازد و آن را صرف تولید ATP، NADPH می نماید. الکترون جداشده از کلروفیل باعث راه افتادن واکنش های زنجیره ی انتقال الکترون می شود. تامین دوباره ی این الکترون برای کلروفیل با تجزیه ی آب صورت می گیرد که ضمن تجزیه ی آب O2 نیز آزاد می شود. این نوع فتوسنتز اکسیژنیک است. در گیاهان، جلبک هاو سیانوباکتری ها انجام می شود. در مرحله دیگر فرایند فتوسنتز و طی واکنشهای تثبیت کربن NADPH و ATP برای سنتز کربوهیدرات به کار گرفته می شود. طی این فرایند آنزیم روبیسکو CO_2 هوا را بر روی یک قند پنج کربنه طی واکنش های چرخه ی کالوین تثبیت می کند.
