انبرک نوری نام ابزاری است که در آن با استفاده از فشار تابشی نور لیزر، برای وارد کردن نیرو به اجسام با ابعاد بسیار کوچک، استفاده میشود. در انبرک نوری از باریکه ی نور لیزری کانونی شده استفاده می شود. تحت این شرایط، ذراتی که ضریب شکستی بزرگتر از ضریب شکست محیط اطراف خود دارند، نیروی جاذبه ای به سمت نقطه کانونی لیزر را تجربه می کنند. انبرک نوری می تواند به روش غیر تماسی ذرات را تله اندازی کند. در ابتدا آزمایش فقط بر روی ذرات دی الکتریک صورت می گرفت. اما چند سال بعد، ذرات فلزی را نیز به تله انداختند. تله اندازی نوری نانو ذرات فلزی، به دلیل اندازه کوچکتر و خواص منحصر به فردی که دارا می باشند، مورد توجه زیادی قرار گرفته است. از مهمترین کاربردهای تله اندازی نوری نانو ذرات فلزی، می توان به بررسی و مطالعه ی اجزای داخلی سلول اشاره کرد. در تحقیقات اولیه مربوط به تله اندازی ذرات، از لیزرهای با نور پیوسته استفاده می شد اما با توجه به اهمیت و خواص ویژه پالس های نوری لیزری خصوصا اثرات تخریبی کمتر در پالس های فمتوثانیه نسبت به پرتوهای لیزری پیوسته، کاربرد این پالس ها فرصت های زیادی را فراهم خواهد کرد. در دانش اپتیک، پالس فوق کوتاه نوری، یک پالس الکترومغناطیسی است که دوره زمانی آن از مرتبه پیکوثانیه و یا کمتر از آن می باشد.