موضوع انرژی و یافتن راه کارهایی جهت کاهش مصرف آن موضوعی است که سالیان متمادی توجه محققین را به خود معطوف نموده است. تولید انرژی الکتریکی در نیروگاه هایی با راندمان نسبتا پایین و در کنار آن اتلافات ناشی از انتقال آن به نقاط مصرف و دلایلی دیگر موجب شد تا تلاش ها در جهت تولید الکتریسیته در نقاط مصرف معطوف گردد و با بهره گیری از انرژی حرارتی اتلافی از سیکل تولید توان، سایر نیازهای سرمایشی و گرمایشی مورد نیاز تأمین شود. این روش گامی بسیار موثر در کاهش مصرف سوخت به شمار می آید. در این تحقیق سیستم های جدید تولید همزمان در ابعاد میکرو که قابلیت حمل توسط افراد را دارند پیشنهاد شده اند و ضمن طراحی و انتخاب اجزای آنها، تحلیل ترمودینامیکی و اگزرژی آنها توسط نرم افزار EES در شرایط اقلیمی مختلف انجام شده اند. شرایطی که بهترین عملکرد این سیستم ها در آن رخ می دهد تعیین شده اند و سیکل های تولید همزمان قابل حمل پیشنهادی این تحقیق بر اساس نتایج بدست آمده از لحاظ معیارهای اقتصادی، ترمودینامیکی، زیست محیطی و سایر معیارها بررسی شده اند و با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاری (MCDM) مناسب ترین سیستم در هر حالت مشخص شده است. نتایج نشان داد که سیستم پیشنهادی مبتنی بر میکرو توربین گاز با وزنی حدود 15 کیلوگرم قادر به تأمین همزمان بارهای فرد با حداکثر راندمان 16% در حالت سرمایش و 21% در حالت گرمایش می باشد و سیستم پیشنهادی مبتنی بر پیل سوختی غشاء تبادل پروتون با وزنی حدود 5 کیلوگرم قادر به تأمین همزمان بارهای فرد با حداکثر راندمان 12% در حالت سرمایش و 37% در حالت گرمایش می باشد. همچنین نتایج نشان داد که هر دو سیستم پیشنهادی در حالت گرمایشی عملکرد مناسب تری نسبت به حالت سرمایشی دارند و در حالت قابل حمل پوشیدنی( حالتی که فرد در حین حرکت خود از سیستم استفاده می نماید) سیستم مبتنی بر پیل سوختی با توجه به موضوع وزن، ایمنی و .... نسبت به سیستم مبتنی بر میکرو توربین گازی عملکرد مناسب تری دارد. در حالت قابل حمل غیرپوشیدنی نیز سیستم مبتنی بر پیل سوختی در حالت زمستانی عملکرد مناسب تری دارد ولی در حالت تابستانی سیستم مبتنی بر میکرو توربین گازی عملکرد مناسب تری دارد.
