حل جریان سیال در نواحی نزدیک دیواره یکی از موضوعات پیچیده می باشد که اکثر مدل های جریان سیال در این ناحیه با مشکل مواجه می شوند این در حالی است که حل جریان در نواحی دور از دیواره به پیچیدگی نزدیک دیواره نیست. علت اصلی این مسئله ظاهر شدن اثر ویسکوزیته و به وجود آمدن تنش برشی روی دیواره می باشد که همین مسأله عامل اصلی تولید ورتیسیتی روی دیواره می باشد. روش گردابه تصادفی (RVM) که اساس آن تولید ورتکس صفحه ای(vortex sheet) برای ارضای شرط عدم لغزش روی دیواره است در مناطق نزدیک دیواره از دقت خوبی برخوردار نیست. زیرا این روش نمی تواند توزیع تنش برشی روی دیواره را مدل کند. در این تحقیق یک مدل جدید برای تولید ورتیسیتی معرفی شده است که اساس آن به جای ارضای شرط عدم لغزش، ارضای تنش برشی روی یک لایه نزدیک دیواره با در نظر گرفتن یک توزیع پیوسته از ورتیسیتی نزدیک دیواره بر اساس داشتن پروفیل خطی سرعت در این ناحیه می باشد. در این روش المان های ورتیسیتی به تعدادی ورتکس حبابی شکسته شده و در اثر دیفیوژن با گرفتن یک مجموعه اعداد تصادفی که از حل قسمت دیفیوژن مسأله ناشی می شوند به داخل جریان حرکت می کنند. این مدل برای حل جریان روی صفحه تخت در یک محدوده وسیع از اعداد رینولدز استفاده شده است تنش برشی روی دیواره و ضخامت لایه مرزی با نتایج بلازیوس مقایسه شده اند نتایج توافق و سازگاری قابل قبولی دارند
