در ابن پژوهش به مدلسازی و تحلیل تولید توان و گرما از منابع زیستی متفاوت بوسیله منابع زیستی و پیل سوختی پرداخته شده است. جهت استفاده از منابع زیستی دو روش اصلاح با بخار و اصلاح خشک برای تولید هیدروژن مورد نیاز پیل سوختی مورد بررسی قرار گرفته است. پیل سوختی مورد استفاده در این پژوهش از نوع اکسید جامد است و تاثیر منابع مختلف بایوگاز به وسیله نسبت های متفاوت دی اکسید کربن و متان مورد بررسی قرار گرفته است . در راستای مقایسه بهتر مابین اصلاح با بخار و اصلاح خشک مدلسازی و مقایسه برای هر دو صورت گرفته است. تحلیل صورت گرفته از نوع ترمو اکانومیک است وکلیه پارامتر های مورد بررسی در برای تغییرات RCTC از 0.5 تا 4مورد بررسی قرار گرفته که RCTC نسبت مولی کربن دی اکسید، گاز ورودی به متان ورودی است. برای اعتبار سنجی مدل ارائه شده نتایج کار با یک پژوهش تجربی و یک پژوهش تئوری مقایسه شده است و نشان داده شده است که این کار نسبت به پژوهش تئوری مورد بررسی به واقعیت نزدیک تر است. در ادامه نمودار های مربوطه ترسیم شده اند و بخشی از نتایج حاصله از این پژوهش به شرح زیر آورده شده است. تغییرات بازده کلی برای هر دو چرخه نشان داد که چرخه اول بهتراست. چرخه رانکین برای تمام RCTC های مورد بررسی چرخه اول عملکرد بهتری نسبت به چرخه دوم نشان داده است. در تحلیل اقتصادی مشخص شد که برای تغییرات RCTC از 2 تا 5.3 چرخه اول عملکرد بهتری دارد و البته برای چرخه دوم هیچ نقطه بهینه ای قابل مشاهده نیست. در کل چرخه اول در عملکرد نتایج بهتری را نشان داده است اما با بررسی الودگی کربن ) انباشت گرافیت در کاتد( در پیل سوختی و این موضوع که این امر در چرخه اول اجتناب ناپذیر است از نظر طول عمر پیل سوختی و سلامت آن چرخه دوم نتایج بهتری را نشان داده است.
