برای انجام این پژوهش از داده های روزانه ی دمای کمینه و بیشینه ی11ایستگاه همدید و 15ایستگاه اقلیمی در داخل و خارج از استان طی بازه ی زمانی 1/1/1962 تا 31/12/2010 استفاده شد. داده ها به کمک روش کریگینگ با تفکیک مکانی داده ها 6×6 کیلومتر درون یابی شدند که حاصل آن811 یاخته بود که استان کردستان را پوشش می دادند. دو پایگاه داده در ابعاد 811×17898 ایجاد شد که بر روی ردیف ها روز و بر روی ستونها یاخته ها قرار داشتند. جهت واکاوی امواج سرما و گرما از 12 نمایه ی صدکی بهره گرفته شد. برای هر یاخته جداگانه نمایه ها محاسبه شد و معناداری روند هر نمایه به کمک روش ناپارامتریک من کندال در سطح اطمینان 95 درصد مورد آزمون قرار گرفت. شیب تغییرات مناطق دارای روند معنادار نیز به کمک آزمون رگرسیون خطی محاسبه شد. یافته های این پژوهش نشان داد که بسامد رخداد، شدت و دوام امواج گرما بر روی مناطق پست و کم ارتفاع که بخش های غربی و شرق استان را در بر دارد، افزایش یافته است درحالیکه بر روی بلندیهای استان(مرکز و شمال استان) کاهش یافته است. برای امواج سرما شرایط برعکس است. گستره ی مکانی و شدت تغییرات امواج سرما بر روی استان بیشتر از امواج گرما است.
