اصولاً بارش پدیده ای آشوبمند است و مهم ترین سنجه ی اقلیمی به حساب می آید. رخداد و رفتار آن به پارامترهای بسیار زیادی بستگی دارد. هدف این پژوهش شناسایی ارتباط بین الگوهای پیوند از دور جوی- اقیانوسی با بارش استان اصفهان به کمک تحلیل های چند متغیره است. برای انجام این پژوهش، داده های ماهانه ی بارش 16 ایستگاه همدید و اقلیمی در استان طی بازه ی زمانی 1961- 2009 از سازمان هواشناسی استخراج شد. طی بازه ی زمانی یاد شده، داده های ماهانه ی مربوط به 12 شاخص پیوند از دور نیز از مرکز ملی اقیانوس و جوشناسی ایالات متحده امریکا(NCEP/NCAR) گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان داد که ارتباط معناداری بین بارش با الگوهای پیوند از دور در سطح اطمینان 95/0 وجود دارد. طی ماههای مختلف سال الگوهای پیوند از دور مختلفی بر بارش استان تأثیر دارند. بیشترین ارتباط بین الگوهای پیوند از دور و بارش استان مربوط به دو فصل زمستان و پاییز است. در ماه ژانویه ارتباط معکوسی بین شاخص قطبی- اوراسیا(POL) و بارش استان مشاهده شد. در ماه مارس و اکتبر الگوی اسکاندیناوی (SCA) نسبت به دیگر شاخص های پیوند از دور بیشترین نقش را بر روی رفتار بارش استان دارد. در ماه نوامبر شاخص نوسان اطلس شمالی(NAO) و در ماه دسامبر شاخص شرق اطلس- غرب روسیه(EAWR) ارتباط مستقیمی با بارش نشان می دهند. ارتباط بارش با فشار تراز دریا(SLP)، ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال، جهت باد در ترازهای 850 و 500 هکتوپاسکال نشان داد که حضور کمفشار بر روی دریای عرب، خلیج فارس و مدیترانه در تراز دریا، وجود ناوه بر روی مناطق بین شرق دریای مدیترانه و شمال دریای سرخ و وزش و انتقال رطوبت توسط بادهای جنوبی منجر به رخداد بارش استان خواهد شد.
