در بین سنجههای هواشناسی تغییرات دما و بارش جهت شناسایی تغییر اقلیم مهمترین عناصر جوی به شمار میروند. امروزه شاخصهایی که برای شناسایی تغییر اقلیم نیز در سراسر جهان توسط پژوهشگران و موسسات پژوهشی معرفی میشوند بر پایهی این دو عنصر مهم جوی است. در این پژوهش به کمک 27 نمایهی پیشنهاد شده توسط تیم پژوهشی شناسایی تغییر اقلیم و نمایهها، تغییر اقلیم در ایران بررسی شد. نتایج به نوعی تأییدی بر یافتههای سایر در مورد ناهنجاریهای بارش و دما است. بطور کلی نتایج نشان داد که طی دورهی مورد مطالعه(1961-2004) روند نمایههای حدی گرم(روزهای گرم(TX90p)، روزهای تابستانی(SU25)، شبهای حارهای(TR20)، بزرگترین دمای بیشینه(TXx)، بزرگترین دمای کمینه(TNn) و شبهای گرم(TN90p) افزایش یافته است. درحالیکه روند نمایههای حدی سرد(روزهای سرد(TX10p)، روزهای یخی(ID)، روزهای یخبندان(FD)، شبهای سرد(TN10p)) کاهش یافته است. دامنه دمای شبانه روزی روبه کاهش است. نرخ افزایشی دمای کمینه بیشتر از دمای بیشینه است. همچنین نرخ کاهشی نمایه های فرین سرد بیشتر از نرخ افزایشی نمایه های فرین گرم است. در بین مناطق مختلف ایران، کرمان و تهران و جنوب استان فارس بیشترین نرخ افزایشی نمایه های فرین گرم را نشان میدهند و شهرکرد بیشترین نرخ افزایشی نمایههای فرین سرد را نشان میدهد. همچنین نتایج نشان داد که مناطق مختلف ایران رفتار یکسانی را به لحاظ روند نمایههای فرین بارش از خود نشان نمیدهند. در جنوبغرب و غرب کشور روند بسامد و شدت رخداد بارشهای فرین طی دهههای اخیر افزایش یافته است. بیشترین نرخ روند افزایشی نمایههای بارش فرین مربوط به شهرکرد و یاسوج است. نیمهی شرقی کشور بدون روند است درحالیکه بر روی نوار باریکی در مناطق شمالی کشور روند منفی است. ایران به لحاظ میزان دریافت بارش سالانه کشوری خشک به شمار میرود. دور شدن از حالت نرمال و متمرکز شدن رخداد بارش در چند روز از سال منجر به رخداد پدیدههای بسیارخطرناکی خواهد شد که جبران آنها هزینههای مالی و اقتصادی بسیار زیادی برای جامعه در پی خواهد داشت.تغییر در الگوی کشت، کاهش طول دوره سرما و برآورده نشدن نیازهای سرمایی گیاهان، گل دهی زودرس و کاهش عملکرد و بازدهی محصولات کشاورزی و افزایش خطر سرمازدگی در بهار، تغییر در نوع بارش و کاهش ذخایر آب، گسترش مناطق حاره ای، وقوع سی
